Шүлэг: Х.Бөхманд: Шувууд минь

Бууцан дээр минь эргэцэж
Тоонон дүрсэнд нисдэг
Босож суухын чөлөөнд ч
Тэнгэр газрын дэгийг зурдаг
Сүүн хошуугаараа хүнс зөөн
Үрээ үнэсэж тэжээдэг
Сүүдэр гэрлийн далиа дэлгэсэн
Шувууд минь...
Налайсан тал намуухан толгодоор
Өд нь хаяа харагддаг
Нүдэнд өртсөн тэр өд нь
Хөмсөг шиг сэрвэлздэг,
Эзнээсээ хагацаж уйлсан энэ өд
Шувууных гэдэг нь гарцаагүй 
Өдрөөс өдөр уйлж яваа олон шувуу
Миний өд гэхэд буруугүй ээ...
Сая сая жилийн тэртээд 
Хорвоо өглөгч байв уу гэлтэй
Хормой энгэрээ дэлгэж
Хорогдож өөрөө авчисан...
Сайхан зөгнөлөөр ч олдомгүй
Бахдал түүнээс цухалздаг нь
Санахаас шувууд минь
Бэлэг Дэмбэрэл нь байсан ч юм уу даа...
Гандуу байдаг цаг хугацаанд
Дасах гэж бид хэчнээн оролдлоо
Гараараа зааж боломгүй шувуудаа
Хайрлахгүй бид яалаа
Гараг эрхэст гарах гэж хүн төрөлхтөн
Онгоц солироо ч нисгэлээ
Ганц шувуу шиг л байж чадаагүй
Галаваа ч дундалж орхилоо...
Оньс мэт маргаашаа нээх гэж
Түлхүүрээ бид их удаан эрлээ...
Од шиг олон шувуудаа харсаар байж
Ухаарсан гэдгээ мэдээрэй
Орон байргүй орчлонгоо
Мөнх мөнх бус гэж
Сэтгэлээ бид их зүдрээлээ...
Оюут мэргэн шувуудад минь
Тунхаг нь байдагт итгээрэй
Бууцан дээр минь эргэцэж
Тоонон дүрсэнд нисдэг
Босон суухын чөлөөнд ч
Тэнгэр газрын дэгийг зурдаг
Сүүн хошуугаараа идээ зөөн
Үрээ үнэсэж тэжээдэг
Сүүдэр гэрлийн далиа дэлгэсэн
Шувууд минь...